David Marciano zrezygnował z roli w serialu "Na Południe" po drugim sezonie. Na wieść o zaprzestaniu produkcji związał się kontraktem z telewizją CBS. Trafił do nowego serialu pod tytułem "Columbus Station". Niestety, po nakręceniu jedynie pilotażowego odcinka, serial upadł. W międzyczasie, podjęto decyzję o kręceniu nowej serii "Na Południe", jednak kontrakt z CBS uniemożliwiał Marciano występ w kontynuacji.
Serial kręcono w Banff National Park, Mississauga i Toronto (Kanada) oraz Chicago (Illinois, USA).
Bar, w którym nagrywano sceny do dwuodcinkowego epizodu "A Chicago Holiday", w rzeczywistości był scenografią klubu nocnego o nazwie The Raven, z kanadyjskiego serialu Nocny łowca.
Większość bohaterów pojawiających się w serialu "przejęła" nazwiska od znanych ludzi lub miejsc. Nazwisko Fraser pochodzi od nazwy kanadyjskiej rzeki, Inspektor Thatcher od nazwiska premier Wielkiej Brytanii - Margaret Thatcher, Buck Frobisher od nazwiska znanego odkrywcy sir Martina Frobishera, dziennikarka MacKenzie King od nazwiska byłego premiera Kanady - Williama Lyona MacKenzie Kinga, a wilk Diefenbaker również od byłego premiera Kanady - Johna Diefenbakera.
Pierwotnie, dwuodcinkowy epizod zatytułowany "Victoria's Secret" miał być ostatnim odcinkiem sezonu i jednocześnie całego serialu. Kiedy jednak zapadła decyzja o produkcji drugiego sezonu, zdecydowano się dokręcić jeszcze jeden odcinek do pierwszej serii zatytułowany "Letting Go", aby wyjaśnić co stało się z bohaterami po wydarzeniach z "Victoria's Secret".
W rolę Diefenbakera (wilka Bentona Frasera), wcieliły się kolejno trzy psy. W pilocie serialu grał pies o imieniu Frankie. W dwóch pierwszych seriach występował Lincoln - pies rasy husky. W dwóch ostatnich sezonach rolę tą odgrywał Draco, również rasy husky.
Pies Lincoln, odtwarzający rolę Diefenbakera, był tresowany specjalnie do tego serialu. Jego treserem został Ted Haggis, ojciec twórcy serialu - Paula Haggisa, przyszłego zdobywcy oscara za Miasto gniewu.
W odcinku "Mountie Sings the Blues" oficerowie Huey i Dewey próbują napisać piosenkę country. W rzeczywistości, słowa jakie stworzyli pochodzą z tytułowego utworu z albumu "Two Houses". Była to debiutancka płyta odtwórcy roli Bentona Frasera - Paula Grossa, oraz Davida Keeley'ego
W wielu odcinkach na różnych samochodach pojawia się tablica rejestracyjna o tych samych numerach - RCW139. Stało się to tak bardzo popularną anegdotą wśród wielbicieli serialu, że organizowane w latach 1996-98 zjazdy fanów nazwano właśnie "RCW 139 fan convention".
Konstabl Fraser doznawał w serialu jakichś obrażeń tylko wtedy gdy nie miał na sobie kapelusza. Dzięki temu jego nakrycie głowy zyskało przydomek "kapelusza nietykalności".
Początkowo "Na Południe" miał być jedynie filmem telewizyjnym. Jednak po entuzjastycznym przyjęciu, twórcy postanowili przekształcić go w serial, a nakręcony już film przemianowano na pilota. Z tego też powodu można zauważyć różnice między nim, a główną serią. W pełnometrażowym filmie dowódcą Vecchia był kapitan Walsh, w serialu przemianowany na porucznika Welsha i obsadzony innym aktorem. Również inny pies odgrywał rolę Diefenbakera. W pilocie nie pojawia się także słynny samochód Raya Vecchio - Buick Riviera '71
Uniform noszony przez Bentona Frasera w pilocie serialu nie jest dokładnym odzwierciedleniem munduru Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej. W Kanadzie istnieje zakaz ich używania bez wyraźnej zgody władz. Policja bojąc się, że służby te zostaną przedstawione w złym świetle, nie wydała pozwolenia, przez co konieczne było dokonanie w stroju pewnych zmian. Twórcy serialu dodali do kapelusza odznakę, przepuścili pas przez prawe zamiast lewe ramię oraz usunęli białe linki ściągające.
Po obejrzeniu gotowej produkcji władze zmieniły zdanie w kwestii pozwolenia, przez co w serialu Fraser używa już oryginalnego stroju.
W epizodzie pod tytułem Chicago Holiday (sezon 1, odc. 7 i 8) wykorzystano specyficzną technikę pisania fabuły, której nazwę stworzył Alfred Hitchcock. Chodzi o tak zwany "MacGuffin", który polega na umieszczaniu w fabule elementów lub splotów wydarzeń, popychających znacząco naprzód fabułę, nie mając jednocześnie związku z głównym tematem historii. W odcinku tym taką rolę odgrywa pudełko zapałek, a osoby, które uczestniczą w tym procesie noszą nazwiska będące wariacjami słowa "MacGuffin". Pokojówka to Mrs. McGuffin, strażnik Niffug C.M. (co stanowi odwrotność poprzedniego nazwiska), a dozorca w piwnicy nazywa się Mac Guff.
Podczas kręcenia 13 odcinka 1 sezonu ("An Eye for an Eye") twórcy zmuszeni byli dowozić na plan śnieg ciężarówkami. W czasie kręcenia scen w parku przyszła bowiem odwilż i cały śnieg stopniał przed ukończeniem zdjęć.
Wiersz, który recytuje Benton na końcu drugiej części epizodu "Victoria's Secret" (odc. 21, sezon 1) to "The Windhover" autorstwa Gerarda Manleya Hopkinsa.
Ostatni odcinek drugiego sezonu (odc. 40 - "Flashback") został puszczony w USA oficjalnie dopiero dwa i pół roku po jego nakręceniu. Stało się tak, ponieważ stacja CBS wycofała się z finansowania serialu, rezygnując jednocześnie z nadania tego odcinka. Zrobiła to dopiero stacja TNT.
Aż trzykrotnie w trakcie całego serialu wylatuje w powietrze legendarny samochód Ray'a Vecchio, Buick Riviera. Po raz pierwszy dzieje się to w epizodzie "The Man Who Knew too Little" (odc. 14, sezon 1), a następnie w "Juliet is Bleeding" (odc. 29, sezon 2) i "Burning Down the House" (odc. 41, sezon 3).
Dwuodcinkowy epizod "Mountie on the Bounty" (odc. 52-53, sezon 3) był najdroższym (4 miliony dolarów kanadyjskich) i najbardziej trudnym technologicznie do nakręcenia odcinkiem "Na Południe". Wykorzystano w nim między innymi trzymasztową fregatę - dokładnie tą samą, na której Marlon Brando pływał w filmie "Bunt na Bounty".